اصل قابلیت استناد قرارداد در فقه امامیه، حقوق ایران و حقوق فرانسه

نوع مقاله : مقاله پژوهشی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

نویسنده

استادیار دانشگاه بوعلی سینا، همدان

چکیده

اصل قابلیت استناد قرارداد به عنوان اصلی مستقل از اصل اثر نسبی قرارداد می‌باشد. این اصل بیان‌گر بازتاب و انعکاس آثار قرارداد در اجتماع است، آثاری که به آثار غیر مستقیم یا قهری تعبیر می‌شود. قابلیت استناد قرارداد از قرن 19 میلادی به وسیلة دیوان کشور فرانسه وارد حقوق فرانسه گردید. در فقه امامیه قابلیت استناد در بعضی از ابواب فقه با عناوین دیگری از جمله آثار وضعی قرارداد‌ مورد توجه فقها قرار گرفته است. قابلیت استناد قرارداد دارای دو قلمرو شخصی و موضوعی است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

The Refer ability of Contract

نویسنده [English]

  • mohammad hasan assadi
چکیده [English]

The principle of the refer ability of contract is independent from that of the privity of contract. This principle indicates the reflection of the effects of contract in the society, i.e. the indirect of natural effects. The refer ability of contract has penetrated the French law through the French Court since the 19th century. In Imamiyya jurisprudence refer ability of contract has been taken into account by certain jurisprudents in some jurisprudence chapters under the headings such as the situational effects of contract.
The refer ability of contract, embraces two domains, personal and that of the facts under the law.

کلیدواژه‌ها [English]

  • refer ability of contract