‌

فصلنامه علمی پژوهش‌نامه حقوق اسلامی، نشریه‌ای با دسترسی باز، با داوری همتا و دوسوناشناس است که به کوشش دانشکده معارف اسلامی و حقوق دانشگاه امام صادق علیه‌السلام، به سردبیری استاد دکتر نجادعلی الماسی منتشر می‌گردد. این نشریه به موجب مجوز شماره 3/196191 مورّخ 1391/09/22 کمیسیون تعیین اعتبار نشریات علمی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری از شماره سی و چهارم (پاییز و زمستان 1390) دارای اعتبار «علمی - پژوهشی» گردید و هم‌اکنون حسب مراتب آیین‌نامه نشریات علمی مصوب 1398 وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، دارای اعتبار «نشریه علمی» است. نظر به آیین‌نامه پیش‌گفته و تصویب گروه دبیران، این نشریه صرفاً مقالات «پژوهشی»، «مروری» و «ترویجی» را در حوزه اهداف و چشم‌اندازهای خود ارزیابی و منتشر می‌کند. پژوهش‌نامه حقوق اسلامی بر تمامی حوزه‌های دانش حقوق، در تعامل با حقوق اسلامی کهن و مدرن تمرکز داشته و هدف آن ترویج درکی صحیح از دانش اصیل حقوق اسلامی، هم در عرصه تئوری و هم در عرصه اجراست؛ عرصه اول، متمرکز بر شیوه مبنایی و نظری در تعامل فلسفه، حقوق مدرن و فقه اسلامی با یکدیگر است. پژوهش‌های ناظر بر این حوزه، با تأکید بر نظریه‌های مبنایی حقوق اسلامی سعی در واکاوی و ارائه نظریات جدید در دانش حقوق دارد. پژوهش‌های ناظر بر عرصه دوم، سعی می‌کند مشکلات و مسائل حقوقی را در عرصه اجراء، با نگاه مبتنی بر نیازها و مشکلات کشورهای اسلامی، از جمله جمهوری اسلامی ایران گره‌گشایی کند. به‌عبارت دیگر، در عرصه پژوهشی دوم، پژوهشگران سعی در ارائه راهکاری‌هایی مناسب و دقیق جهت رفع چالش‌های حقوقی می‌نمایند که جوامع اسلامی به سبب ماهیت اسلامی آن دست به گریبان است. امید است به توفیق الهی، با اهتمام جامعه علمی در ارائه پژوهش‌های وزین حقوقی در هر دو عرصه مذکور، که فصلنامه پژوهش‌نامه حقوق اسلامی صمیمانه پذیرای آن است، به غنای دانش اصیل حقوق اسلامی بیافزاییم.

 

---

 

بیانیه دسترسی آزاد

 

• پژوهش‌نامه حقوق اسلامی یک نشریه با دسترسی آزاد است، به این معنا که تمامی مقالات بلافاصله پس از انتشار، بر روی وبگاه نشریه برای تمامی مخاطبان قابل دسترسی است. تمامی محتوای این نشریه تحت ضوابط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0) قرار دارد. در چارچوب این ضوابط، نویسندگان مالکیت حق نشر محتوای خود را حفظ می‌کنند. با این حال، آن‌ها به هر شخصی اجازه می‌دهند تا محتوا را بارگیری، استفاده مجدد، چاپ مجدد، توزیع و یا کپی کند، به شرطی که امانت در ارجاع‌دهی کاملا رعایت شود.
  
  

---

 

بیانیه Copyright

 

• نویسندگان، حق نشر (Coppyright) آثار منتشر شده خود در پژوهش‌نامه حقوق اسلامی را در اختیار دارند، در صورت تعدد نویسندگان در یک مقاله، نویسنده مسئول نماینده دیگر نویسندگان در اعمال این حق خواهد بود.
  
  

---

 

بیانیه اصول اخلاق انتشار

 

• پژوهش‌نامه حقوق اسلامی به دستورالعمل‌های کمیته اخلاق نشر (COPE) پایبند است و از قانون پیشگیری و مقابله با تقلّب در تهیه آثار علمی و آیین‌نامه اجرایی این قانون پیروی می‌نماید.
  
  

---

 

سیاست‌های مالی

 

• هزینه پردازش مقاله: انتشار یک مقاله پذیرش‌شده در این نشریه مشمول پرداخت هزینه است، برای جزئیات بیشتر به راهنمای نویسندگان مراجعه شود.
  
  
• هزینه اشتراک: از آنجایی که پژوهش‌نامه حقوق اسلامی به عنوان یک نشریه دسترسی آزاد منتشر می‌شود، هیچ هزینه اشتراکی برای خوانندگان و مخاطبان وجود ندارد.
  
  
• تبلیغات: این نشریه فاقد هرگونه فعالیت مالی تبلیغات‌محور و امثال آن است.
  
  
• حامی مالی: پژوهش‌نامه حقوق اسلامی فاقد حامی مالی است.
  
  

---

 

سیاست‌های مقابله با سرقت علمی

 

• سرقت علمی، شامل استفاده عمدی از ایده‌ها یا داده‌های اصیل دیگران بدون اعطای اعتبار یا ارجاع مناسب است. پژوهش‌نامه حقوق اسلامی، کپی کردن حتی یک جمله از آثار دیگران، یا از آثار قبلاً منتشر شده خود نویسنده، بدون ارجاع مناسب را به عنوان سرقت ادبی تلقی می‌کند.
  
  
• تمامی مقالات در دست بررسی یا قبلاً منتشر شده توسط پژوهش‌نامه حقوق اسلامی، با استفاده از نرم‌افزارهای تشخیص سرقت ادبی مانند Crossref ،iThenticate و سمیم نور مورد بررسی دقیق قرار می‌گیرند. از نویسندگان انتظار می‌رود که پیش از ارسال مقاله‌های خود، آن‌ها را از نظر سرقت ادبی بررسی کنند؛ اگر چه ارسال گزارش مشابهت‌یابی توسط نویسندگان الزامی نیست، چرا که، نشریه رأساً مشابهت‌یابی مقالات را در دستور کار خود دارد.
  
  
• چنانچه سرقت ادبی در فرایند داوری مشخص شود، مقاله مردود خواهد شد. اگر پس از انتشار مقاله، سرقت ادبی عیان شود، نشریه حق انجام اقدامات لازم از جمله انتشار مقاله اصلاحی یا سلب اعتبار کامل از مقاله با درج مراتب در وبگاه نشریه را برای خود محفوظ می‌دارد. علاوه بر این، نشریه این حق را محفوظ داشته است که موسسات نویسندگان را از سرقت ادبی تشخیص داده شده، صرف‌نظر از اینکه قبل یا بعد از انتشار کشف شده باشد، مطلع سازد.
  
  

---