مبانی و جلوه های جایگزین های دادرسی کیفری اطفال و نوجوانان

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار دانشگاه تهران (نویسنده مسئول)

2 استادیار مدعو دانشگاه تهران

3 دانشجوی دکتری تخصصی حقوق کیفری و جرم‌شناسی دانشگاه تهران

چکیده

بهره مندی از اقدامات جایگزین در فرآیند دادرسی کیفری امری است که در مراحل مختلف دادرسی و حتی قبل از آن می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد و کارآمد باشد. این اقدامات برای گروه های خاص همچون کودکان و نوجوانان بسیار ضروری است، زیرا، در محدوده سنی هستند که وارد کردن آن ها به سیستم عدالت کیفری و رسیدگی قضایی می‌تواند اثرات منفی زیادی بر شخصیت فردی و اجتماعی آنان داشته باشد. به همین منظور بهره مندی از اقدامات جایگزین برای آنان، در قوانین بسیاری از کشورها گنجانده شده که می‌تواند موجبات توان بخشی و جلوگیری از تکرار بزهکاری را فراهم نماید. در این بین، پلیس ویژه اطفال با اقدامات تعاملی به عنوان ضابط و نخسستین گروهی که با کودک بزهکار در ارتباط هستند، نقش اصلی را ایفا می‌کنند که نیازمند دادن اختیارات گسترده به آنان برای انجام اقدامات جایگزین می باشد. این اقدامات طیف وسیعی از فعالیت‌ها را شامل می شود که از جمله مهم ترین آنان، استفاده از عدم مداخله کیفری، نشست‌های خانوادگی، خدمات حمایتی، اخطار رسمی و بهره مندی از اختیارات پلیس تعاملی در بازپروری بزهکار است تا وی بتواند با درک رفتار اشتباه خود و پذیرفتن مسئولیت رفتار ارتکابی، به روش مناسبی اصلاح شود.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Principles and alternative effects of juvenile criminal proceedings

نویسندگان [English]

  • abbas mansourabadi 1
  • hadi keramati moez 2
  • alireza kargar sharif 3
1 Associate Professor, University of Tehran (Corresponding Author)
2 Assistant Professor of Criminal Law and Criminology, University of Tehran
3 PhD student in Criminal Law and Criminology, University of Tehran
چکیده [English]

Benefiting from alternative measures in the criminal proceedings is something that can be used and effective in different stages of the trial and even before it. These measures are very important for certain groups, such as children and adolescents, because they are in the age range that their inclusion in the criminal justice and judicial system can have many negative effects on their individual and social personality. To this end, the benefit of alternative measures for them is included in the laws of many countries, which can provide rehabilitation and prevent the recurrence of crime. In the meantime, the juvenile police, with interactive actions as officers and the first group in contact with the delinquent child, play a key role that requires giving them broad powers to take alternative action. These measures include a wide range of activities, the most important of which are the use of non-criminal intervention, family meetings, support services, official warnings, and the use of the interactive police authority in the rehabilitation of the offender so that he can Correct understanding of your wrong behavior and accepting responsibility for the behavior you committed.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Family meetings
  • restorative justice
  • non-criminal intervention
  • adjudication
  1. آشوری، محمد (1399). عدالت کیفری (2): مجموعه مقالات. تهران: انتشارات دادگستر.
  2. آقایی، سارا (1395). کاربست ادبیات عدالت ترمیمی در نظام عدالت جهانی کودکان و نوجوانان: مبانی نظری، موانع و ظرفیت­ها. چکیده مقالات دومین همایش دوسالانه بین‌المللی عدالت ترمیمی، تهران: بنیاد حقوقی میزان.
  3. اکبری آرائی، منصور و دیگران (1399). «عذرخواهی به عنوان یکی از شیوه‌های جبران خسارت معنوی در مسئولیت مدنی». فصلنامه حقوقی دادگستری، 84(109).
  4. الستی، ساناز (1395). جرم شناسان پیشرو. تهران: بنیاد حقوقی میزان.
  5. بارانی، محمد و یاراحمدی، مسعود (1396). ارزیابی اصول عدالت ترمیمی در میانجی‌گری پلیس، دانش‌نامه عدالت ترمیمی (مجموعه مقاله­های همایش بین­المللی عدالت ترمیمی و پیشگیری از جرم). زیر نظر محمد فرجیها، تهران: انتشارات میزان.
  6. جهانی‌پور، محمدعلی (1397). دادرسی کیفری اختصاصی «اطفال و نوجوانان بزهکار». تهران: مؤسسه مطالعات و پژوهش­های حقوقی.
  7. رضوانی، محمد و طاهریان، میلاد (1395). قضازدایی در عدالت کیفری کودکان و نوجوانان با تأکید بر اسناد بین‌المللی و نظام کیفری ایران، به کوشش حسین‌پور محی‌آبادی، مجموعه مقالات در سیاست کیفری کودکان و نوجوانان بزه‌دیده و بزهکار، تهران: بنیاد حقوقی میزان.
  8. سالاری، آزالیا (1393). مبانی، اصول و راهکارهای منع برچسب‌زنی در دادرسی کیفری کودکان و نوجوانان معارض قانون. (پایان‌نامه کارشناسی ارشد، رشته حقوق کیفری و جرم‌شناسی). دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران.
  9. شیری، عباس (1397). عدالت ترمیمی. تهران: بنیاد حقوقی میزان.
  10. صادقی، ولی­اله (1399). قضازدایی. دانشنامه سیاست‌گذاری حقوقی، به کوشش لعیا جنیدی و امیرحسن نیازپور، تهران: معاونت حقوقی رییس جمهور.
  11. عباسی، مصطفی (1382). «عدالت ترمیمی دیدگاه نوین عدالت کیفری». فصلنامه پژوهش حقوق و سیاست، (9).
  12. غلامی، حسین (۱۳۹1). عدالت ترمیمی. علوم جنایی: مجموعه مقالات در تجلیل از استاد محمد آشوری، تهران: انتشارات سمت.
  13. غلامی، حسین (۱۳۹2). «الگوها یا گونه­های عدالت کیفری اطفال». آموزه‌های حقوق کیفری، (۶).
  14. غلامی، حسین (1398). عدالت ترمیمی. تهران: انتشارات سمت.
  15. کرامتی معز، هادی (1399). بزه دیده‌شناسی کودکان در شبکه‌های مجازی. تهران: انتشارات دادگستر.
  16. کم، بهروز و هادی‌تبار، اسماعیل (۱۳۹8). «الگوهای حاکم بر دادرسی اطفال و نوجوانان در حقوق کیفری نوین ایران». فصلنامه دیدگاه‌های حقوق قضائی، 24(85).
  17. مقدسی، محمدباقر و فرجیها، محمد (1392). «بسترهای ظهور عوام‌گرایی کیفری». مجله حقوق تطبیقی، (25).
  18. موذن‌زادگان، حسنعلی (1397). دیباچه در دانشنامه عدالت کیفری اطفال و نوجوانان: دیدگاه­ها، مدل­ها و گرایش­های بین‌المللی. به کوشش تهمورث بشیریه، تهران: نشر نگاه معاصر.
  19. موذن‌زادگان، حسنعلی؛ کوشکی، غلامحسن؛ بارانی، محمد و یاراحمدی، حسین (1395). «قضازدایی پلیسی در قبال اطفال و نوجوانان بزهکار مطالعه تطبیقی نیوزیلند کانادا و ایران». فصلنامه پژوهش­های دانش­ انتظامی، سال هجدهم، (3).
  20. نجفی ابرندآبادی، علی‌حسین (۱۳۹6). بسترهای اجتماعی و حقوقی عدالت ترمیمی در ایران. دانش‌نامه عدالت ترمیمی (مجموعه مقاله­های همایش بین­المللی عدالت ترمیمی و پیشگیری از جرم). زیر نظر محمد فرجیها، تهران: بنیاد حقوقی میزان.
  21. وروایی، اکبر و عباسی، نیکنژاد (۱۳۹8). سیر تحول حقوق کیفری اطفال و نوجوانان در ایران. تهران: انتشارات خرسندی.
  22. هاشمی شاهرودی، سیدمحمود (1395). قضازدایی. قم: انتشارات بنیاد فقه و معارف اهل بیت (علیهم‌السلام).
  23. هیوارد، کیت و دیگران (۱۳۹9). پنجاه متفکر جرم‌شناسی (ترجمه ایوب اسلامیان و دیگران). تهران: انتشارات ثالث.

 

  1. African Child Policy Forum (2007). Realising Rights for Children: Good Practice, Eastern and Southern Africa.
  2. Blackburn, Simon (2003). Ethics: A Very Short Introduction, 1th Ed, Oxford: Oxford University Press.
  3. Bruckmuller in Junger-Tas & Decker (eds) (2006). International Handbook of Juvenile Justice.
  4. Dunkel et al. (2010). Juvenile Justice Systems in Europe: Current Situation and Reform Developments, Junger-Tas et al, International Handbook of Juvenile Justice.
  5. European Crime Prevention Network (2006). A Review of good practices in Preventing Juvenile Crime in the European Union.
  6. Hauber, A. HALT (2005). An alternative intervention for light-delinquent juveniles in the Netherlands, 2007; IPJJ, Protecting the rights of children in conflict with the law.
  7. Institute of Criminology Research Team (2001). Police Youth Diversion: Report to Youth Aid Officers. New Zealand.
  8. Minimum UN Standard Rules for The Administration of Juvenile Justice (Beijing Rules).
  9. Penal Reform International, and United Kingdom (2013). Protecting Children’s Rights in Criminal Justice Systems: A Training Manual and Reference Point for Professionals and Policymakers.
  10. Penal Reform International, Index of Good Practices in Reducing Pre-trial Detention,(2006). Penal Reform International. Index of Good Practices in Providing Legal Aid Services in the Criminal Justice System,
  11. PRI blog post (2013). Sahyog De-addiction Centre: Holistic rehabilitation for Delhi’s children in contact with the law, March.
  12. Save the Children (2005). The Right Not to Lose Hope: Children in conflict with the law-a policy analysis and examples of good practice.
  13. Scheff, T. J. (1998). Therapeutic Jurisprudence Forum: Community Conference: Shame and Anger in Therapeutic Jurisprudence, Revista Juridica Uuniversidad de Puerto Rico, 67.