بازجستی فقهی در ماهیت قوادی

نویسنده

استادیار دانشکده الهیات دانشگاه مازندران

چکیده

ماده 135 قانون مجازات اسلامی مصوب سال1370، قوادی را به «جمع و مرتبط کردن دو نفر یا بیشتر برای زنا یا لواط» تعریف کرده است. قانون جدید مجازات اسلامی مصوب سال 1392، در ماده 242 با الفاظی متفاوت و البته اندک تغییری در محتوا، مفاد قانون قبلی را با عبارت زیر تایید نموده است. «قوادی عبارت از به هم رساندن دو یا چند نفر برای زنا یا لواط است». مفاد دو ماده پیش‌گفته مستظهر به موافقت مشهور امامیه و یا دست‌کم نظر اشهر ایشان می‌باشد. در نقطه مقابل تعداد قابل توجهی از فقهاء با توسعه در معنای قیادت، مطلق جمع و ایجاد ارتباط به قصد فحشاء -اعم از اینکه برای زنا باشد یا لواط و یا مساحقه- را محقق جرم قوادی می‌دانند.
نویسنده با بازخوانی مسئله قول سومی را اختیار نموده است. وی معتقد است قیادت به‌عنوان جرم حدی تنها یک مصداق دارد و «خصوص جمع به قصد زنا» را شامل می‌شود و سایر موارد جمع خارج از ماهیت قوادی بوده و جرمی تعزیری می‌باشند. مقاله حاضر با دفاع از موضع نویسنده و در راستای تبیین مختار وی به نقل و نقد آراء رقیب به ضمیمه مستندات آن آراء، پرداخته است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Jurisprudential Reflection on the Nature of Pimping

نویسنده [English]

  • Muhammad ط Muhammad Muhsini Dihkalani
چکیده [English]

Article 135 of the Penal Code ratified in 1370 defines pimping as "linking together two or more people for adultery or sodomy". Article 242 of the new Penal Code (ratified in 1392) has confirmed the following provisions of the previous article in different terms, but with little change in the content: "Pimping is bringing two or more persons to commit adultery or sodomy". Contents of the two articles indicate the agreement of well-known Imamie jurists or at least the most widely accepted of them. In contrast, a significant number of jurists have developed the meaning of pimping. They believe that the absolute concept of bringing together and making a relationship, whether it would be for adultery or sodomy or lesbianism are to be regarded as instances of pimping. 
The author has given a third quote by doing a review of this issue. He believes that pimping as a crime with its punishments mentioned in jus canonical, has only one sense that includes" making a relationship for fornication or adultery" and other items are different from that and are crimes which have been entrusted to the judge. It seems that the author's opinion of this theory is solitary. This paper defends the author's position by criticizing his rivals followed by the necessary supporting evidence.

کلیدواژه‌ها [English]

  • pimping
  • adultery
  • sodomy
  • lesbianism
  • common jurists' opinion
  • uncommon jurists' opinion
ابن‌اثیر، مبارک بن محمد (بی‌تا)،‌ النهایة فی غریب الحدیث و الأثر‌، قم: مؤسسه مطبوعاتى اسماعیلیان‌، چاپ اول‌. ##
ابن‌ادریس حلی، محمد بن منصور (1410)، السرائر الحاوی لتحریر الفتاوی، قم: موسسه النشر الاسلامی، الطبعه الثانیه. ##
ابن‌بابویه، محمد بن علی (بی‌تا)، من لایحضره الفقیه، قم: منشورات جماعه المدرسین، الطبعه الثانیه. ##
ابن‌براج طرابلسی، عبدالعزیز (بی‌تا)، المهذب، قم: مؤسسه النشر الاسلامی. ##
ابن‌حمزه، محمد بن علی (1408)، الوسیله الی نیل الفضیله، قم: مطبعه الخیام، چاپ اول. ##
ابن‌زهره، حمزه بن علی (1417)، غنیه النزوع، قم: مؤسسة الامام الصادق(ع)، الطبعه الأولى. ##
اردبیلی، احمد بن محمد (بی‌تا)، مجمع الفائده و البرهان، قم: مؤسسه نشر الاسلامی. ##
اردبیلى، سید عبد الکریم موسوى (1427)، فقه الحدود و التعزیرات‌، قم: مؤسسة النشر لجامعة المفید، چاپ دوم. ##
برقى، احمد بن محمد (1371)، المحاسن‌، قم: دار الکتب الإسلامیة‌، چاپ دوم. ##
تبریزى، جواد (1417)، أسس الحدود و التعزیرات‌، قم: ناشر دفتر مؤلف‌، چاپ اول. ##
تبریزی، غلامحسین (1372)، اصول المهذبه، مشهد: ناشر چاپ طوس.
حر عاملی، محمد بن حسن (بی‌تا)، وسایل الشیعه الی تحصیل مسائل الشریعه، بیروت: دار احیاء التراث العربی. ##
حلبی، أبو الصلاح (بی تا)،  الکافی فی الفقه، تحقیق رضا استادی، بی‌جا: بی‌نا. ##
حلّى، محمد بن شجاع القطّان (1424)، ‌معالم الدین فی فقه آل یاسین، مصحح ابراهیم بهادری، مؤسسه امام صادق(ع)‌، قم: چاپ اول. ##
حکیم، محمدتقی (1418)، اصول العامه للفقه المقارن، نجف: مجمع العالمی لاهل البیت. ##
خوانساری، سید احمد (1355)، جامع المدارک، طهران: الناشر مکتبة الصدوق، الطبعة الثانیة. ##
خمینى، روح‌الله (1390)، تحریر الوسیله، نجف: مطبعه الآداب فی النجف الأشرف، الطبعه الثانیه. ##
خمینی، مصطفی (1418)، تحریرات الاصول، تهران: موسسه تنطیم و نشر آثار امام خمینی(ره). ##
خویى، سید ابوالقاسم (1410)، تکملة المنهاج‌، نشر قم: مدینة العلم‌، چاپ بیست هشتم. ##
همو (1419)، دراسات فی علم الاصول، قم: مؤسسه دائره المعارف فقه اسلامی. ##
همو (بی‌تا)، مبانی تکملة المنهاج، النجف الاشرف: مطبعة الآداب. ##
همو (1413ق)، معجم رجال الحدیث، لجنه التحقیق، چاپ پنجم. ##
روحانی، صادق (1412)، فقه الصادق، مدرسة الامام الصادق(ع)، الطبعه الثالثه. ##
زبیدى، سید محمد (1414)، تاج العروس من جواهر القاموس‌، بیروت: دار الفکر للطباعة و النشر و التوزیع‌، چاپ اول. ##
سبحانی، جعفر (1431)، المبسوط فی علم الاصول، قم: موسسه الامام الصادق(ع). ##
سبزوارى، سید عبدالأعلى(1414)،‌ مهذّب الأحکام فی بیان الحلال و الحرام‌، قم: موسسه المنار، چاپ چهارم. ##
سید مرتضی، علی بن حسین (1415ق)، الانتصار، قم: مؤسسة النشر الاسلامی. ##
سیستانى، سید على(1422)، المسائل المنتخبة‌، ناشر قم: دفتر معظم‌له، چاپ سوم. ##
شرتونی، سعید الخوری (1889)، اقرب الموارد، بیروت: مطبعه المرسلی. ##
شهید اول، محمد بن مکی (1411)، اللمعه الدمشقیه، ایران: دار الفکر، الطبعه الاولی. ##
شهید ثانی، زین‌الدین بن علی (1410)،روضه البهیه فی شرح اللمعه الدمشقیه، قم: انتشارات دادرس، الطبعه الاولی. ##
صدر، محمدباقر (1408)، مباحث الاصول، تقریر سید کاظم حائری، بی‌نا. ##
صدوق، محمّد بن على(1413)، من لا یحضره الفقیه‌، قم: دفتر انتشارات اسلامى، چاپ دوم. ##
طباطبایی، سید علی (1404)، ریاض المسائل فی بیان الاحکام بالدلائل، قم: مؤسسه آل بیت. ##
طریحى، فخرالدین ‌(1416)، مجمع البحرین‌، مصحح: سید احمد حسینى‌، تهران: کتابفروشى مرتضوى‌، چاپ سوم‌. ##
طوسى، محمد بن حسن (1427)، الرجال، مصحح، جواد قیومى، قم: دفتر انتشارات اسلامى، چاپ سوم. ##
همو (1417)، الفهرست، بی‌جا: نشر الفقاهه، الطبعه الاولى. ##
همو (بی‌تا)، النهایه فی مجرد الفقه والفتوی،قم: انتشارات قدس محمدی. ##
علامه حلی، حسن بن یوسف (1410)،إرشاد الأذهان إلى أحکام الایمان، قم: مؤسسة النشر الاسلامی، الطبعة الأولى. ##
همو (1420)، تحریر الاحکام الشرعیه علی مذهب الامامیه، قم: مؤسسه الامام الصادق، الطبعه الاولی. ##
همو (1381)،‌ خلاصة الأقوال فی معرفة أحوال الرجال‌، نجف: منشورات المطبعة الحیدریة، چاپ دوم. ##
همو (1413)، قواعد الاحکام فی معرفة الحلال والحرام، قم: مؤسسة النشر الاسلامی، الطبعة الاولى. ##
علم‌الهدی، علی بن حسین (1415ق)، الانتصار، قم: مؤسسة النشر الاسلامی. ##
فاضل لنکرانی، محمد (1384)، تفصیل الشریعه فی شرح تحریر الوسیله،کتاب الحدود، قم: مرکز فقهی ائمه اطهار.
فاضل هندی، محمد بن الحسن (1405)، کشف اللثام، قم: مکتبه سید المرعشی. ##
فقعانی، علی بن علی (1418ق)، الدر المنضود فی معرفه صیغ النیات والإیقاعات والعقود، شیراز: مکتبه مدرسه إمام العصر(عج) العلمیه، الطبعه الأولى. ##
فیومى، احمد بن محمد (بی‌تا)، المصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر للرافعی،‌ قم: منشورات دار الرضی، چاپ اول‌. ##
قمی، عباس (1362)، سفینه البحار و مدینه الحکم و الآثار، تهران: بی‌نا. ##
کشّى، محمد بن عمر (1409)، اختیار معرفة الرجال‌، مصحح دکتر حسن مصطفوى، ‌مشهد: مؤسسه نشر دانشگاه مشهد‌. ##
کیدری، محمد بن حسین (بی‌تا)، إصباح الشیعه بمصباح الشریعه، بی‌جا: بی‌نا. ##
گلپایگانی، سید محمدرضا (1412)،الدر المنضود فی احکام الحدود، مقرر الشیخ علی الکریمی الجهرمی، بی‌جا: دار القرآن الکریم، الطبعه الاولی. ##
محقق حلی، جعفر بن الحسن(1402)، المختصر النافع فی فقه الامامیة، طهران: منشورات، الدراسات الاسلامیه فی مؤسسه البعثة، الطبعة الثانیه. ##
همو (1409)، شرایع الاسلام فی المسائل الحلال و الحرام، تهران: انتشارات استقلال الطبعه الثانیه. ##
مشکینى، على (1416)، اصطلاحات الأصول، قم: نشر الهادی،‌ چاپ ششم‌. ##
مجلسى، محمدباقر (1410)، بحار الأنوار، بیروت: مؤسسة الطبع و النشر‌، چاپ اول. ##
مظفر، محمدرضا (بی‌تا)، أصول الفقه، قم: مؤسسة النشر الإسلامی. ##
مفید، محمد بن محمد (1410)، المقنعة، قم: مؤسسة النشر الاسلامی، الطبعة الثانیة. ##
مکارم شیرازی، ناصر(1387)، انوار الفقاهه فی احکام العتره الطاهره (کتاب الحدود و التعزیرات)، قم: مدرسه امام علی بن ابی طالب. ##
منتظرى، حسین على (بی‌تا)، کتاب الحدود‌، قم: انتشارات دار الفکر‌، چاپ اول. ##
نجاشی، احمد بن على (بی‌تا)، رجال النجاشی، قم: مؤسسة النشر الاسلامی. ##
نجفی، محمدحسن (1367)، جواهر الکلام فی شرح شرایع الاسلام، تهران: دار الکتب الاسلامیه، چاپ سوم. ##
نوری، میرزا حسین (1408ق)،مستدرک الوسایل و مستنبط المسائل، بیروت: مؤسسه آل البیت(ع)، چاپ اول. ##