Effective Judicial Guarantee and Protection of Citizens' Political Rights (in the International Covenant on Civil and Political Rights and the Iranian Legal System)

Document Type : Research Article

Authors

1 Associate Professor and Faculty Member of public Law. Imam sadigh university, Tehran, Iran.

2 PhD. Student in public law, University of imam sadigh. Tehran, Iran

Abstract

Citizens' political rights have been recognized in the legal system of the Islamic Republic of Iran requiring proper mechanisms within the legal system for their realization. The Iranian Constitution has a great deal of symmetry with the International Covenant on Civil and Political Rights in terms of recognizing political rights. At the same time, Iran has ratified this Covenant without any reservation. Therefore, it is neither favorable nor fruitful for Iran to withdraw from the Covenant.
In the International Covenants, the issue of guarantees is addressed in three stages: respect, protection, and enforcement. In the interpretations regarding the guarantees issue, rendered by the UN Human Rights Council, the emphasis has been put on the judicial protection. for whose political rights have been violated to lodge a complaint with the competent authorities.
In the current judicial structure of the Islamic Republic of Iran, it seems that the judicial guarantee of citizens' political rights requires the creation of two structures. First, the establishment of a "National Human and Citizenship Rights Institution" that should preferably be suggested in the form of a judicial bill by the judiciary to the parliament (because safeguarding the public rights vested with the judiciary also includes citizenship rights). Second, the creation of specialized judicial bodies or branches in the judiciary to deal with complaints of violations of citizens' political rights. Such bodies may be established and operate either at the highest possible level or in the form of specialized civil rights prosecution office under the General Prosecutor's Office.

Keywords

References

  1. قرآن کریم.
  2. قانون حمایت از آمران به معروف و ناهیان از منکر.
  3. قانون حمایت از حقوق مصرف‌کنندگان و تولیدکنندگان.
  4. قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392.
  5. قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 و اصلاحات سال 1394.
  6. قانون انتخابات مجلس شورای اسلامی مصوب 1378.
  7. آیین‌نامه احرایی سازمان زندان‌ها و اقدامات تامینی و تربیتی کشور مصوب 26/4/1380.
  8. اصلانی، فیروز و پروین، خیراله (1391). اصول و مبانی حقوق اساسی. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
  9. انصاری، باقر (1397). چرایی و چگونگی نهاد ملی حقوق بشر و شهروندی از منظر حقوقی. تهران: دانشگاه شهید بهشتی.
  10. جنگجو، فرزاد (1396). تضمینات حقوق و آزادی‌های فردی در قوانین موضوعه ایران. تهران: انتشارات استاد شهریار.
  11. جوزف، سارا و شولتز، جنی (1395). میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی (سیدقاسم زمانی، مترجم). تهران: انتشارات شهر دانش.
  12. رأی هیئت عمومی دیوان عدالت اداری، شماره دادنامه 117 کلاسه پرونده 301/18 تاریخ 2/4/1381.
  13. رأی هیئت عمومی دیوان عدالت اداری، شماره دادنامه 435- 28/10/1382 کلاسه پرونده 81/38.
  14. رأی هیئت عمومی دیوان عدالت اداری، شماره دادنامه 183-10/6/1381 کلاسه پرونده 405/77.
  15. رأی هیئت عمومی دیوان عدالت اداری، شماره دادنامه177-28/5/1380 کلاسه پرونده 301/18.
  16. شیرزاد، امید (1395). «بررسی جایگاه سیاست‌های کلی نظام در دادرسی اداری». فصلنامه سیاست‌های راهبردی و کلان، (14)، تابستان.
  17. طلابکی طرقی، اکبر و عطار، محمد صالح (1396). «الزامات و راهکارهای ایجاد نهاد ملی حقوق بشر در ایران». دانشگاه تهران: دو فصلنامه دانش حقوق عمومی، (17).
  18. عمید زنجانی، عباسعلی (1390). مبانی حقوق بشر در اسلام و دنیای معاصر. تهران: انتشارات مجد.
  19. غائبی، محمدرضا (1387). نهادهای ملی حقوق بشر. تهران: انتشارات وزارت امور خارجه.
  20. موسی‌زاده، ابراهیم (1391). آمبودزمان و نهادهای مشابه در نظام حقوقی ایران. تهران: دادگستر.
  21. نقره‌کار، محمدصالح (1388.الف). مصوبات کمیسیون حقوق و قضائی مجمع تشخیص مصلحت نظام در خصوص حقوق عامه. تهران: انتشارات مجمع تشخیص مصلحت نظام.
  22. نقره‌کار، محمدصالح (1388.ب). نقش دادستان در صیانت از حقوق عامه. تهران: جنگل.
  23. نیاورانی، صابر و پیرزاده، محمدحسن (1395). «نقش دیوان عدالت اداری در ضمانت اجرای تعهدات بین‌المللی ایران به موجب میثاق حقوق مدنی و سیاسی». نشریه تحقیقات حقوقی، (73)، 227-252.

 

  1. M. (1993) "The Australian Use of International Human Rights Norms: A view from the Antipodes", University of new south wales Law Journal 363.
  2. koyuncu, Adem (2008). "human rights and public health". Encyclopedia of Public Health, edited by Wilhelm Kirch, Volume.
  3. Lindsnaes, Lindholt, Yigen (Eds.) (2001). National Human Rights Institutions, Articles and working papers, Input to the discussions of the establishment and development of the functions of national human rights institutions, The Danish Institute for Human Rights.
  4. Robertson, R. (1994). "measuring state compliance with the obligation to devote the maximum available resources to Releasing Economic, social and cultural Rights". human rights Quarterly, pp. 693, 694.

 

The Journal of Islamic Law Research
Volume 21, Issue 2 - Serial Number 52
November 2020
Pages 345-370

Files

History

  • Receive Date: 17 August 2020
  • Revise Date: 27 September 2020
  • Accept Date: 21 October 2020

Share

How to cite

Statistics